Καλώς ήλθατε! Ελπίζω να σας κρατήσω ευχάριστη συντροφιά με τις ανησυχίες μου: ζωή, σχέσεις, καλλιτεχνικές δημιουργίες, ταξίδια, φωτογραφία, τραγούδι, προβληματισμοί και πολλά άλλα!...
RSS

Translate my blog in your own language!

English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

Σάββατο 28 Μαΐου 2011

Et vous...?





Εσείς, για πόσο θα κοιμάστε;...


ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΞΕΠΟΥΛΗΣΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΕΙ ΧΑΜΠΑΡΙ ΤΙΠΟΤΕ! ΑΦΙΕΡΩΣΤΕ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ! ΤΟ ΚΑΚΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠ 'ΟΤΙ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ... ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ!!!!! ΚΑΙ ΜΗΝ ΜΕΝΕΤΕ ΑΠΡΑΓΟΙ!...

Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

Estamos despiertos...


Είμαι από εκείνους που δεν έχουν πάει ποτέ σε διαδήλωση. Λίγο το βόλεμα, λίγο η βαρεμάρα, λίγο η βαθειά απέχθεια για κάθε κόμμα- παράταξη- συνδικάτο κλπ κλπ, λίγο η εξίσου βαθειά πίστη μου ότι οι παρακμιακές διαδηλώσεις που γίνονται δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα...

Αυτή τη φορά όμως το αισθάνθηκα διαφορετικά. Μυρίζει αλλαγή... Δεν ξέρω αν θα είναι για καλό ή για κακό, αλλά διαισθάνομαι αναταραχή, εξελίξεις, κάτι το διαφορετικό... Un basculement γαλλιστί, μια αλλαγή βίαια, ριζική... Κι αυτό το κάτι με έφερε στο κέντρο σήμερα, δεύτερη μέρα των συγκεντρώσεων. Δεν ξέρω αν τελικά το προαίσθημα μου θα βγει αληθινό, ή αν θα είναι κι αυτό άλλο ένα πανηγυράκι που θα τελειώσει... Όμως ο κόσμος (εγώ πρώτη απ' όλους) σηκώθηκε επιτέλους από τον καναπέ (χωρίς την "΄άδολη" συμβολή κομμάτων και συνδικάτων! Θαύμα!). Κι όχι μόνο, σήμερα αψήφισε και τους ουρανούς που αποφάσισαν να ανοίξουν διάπλατα (δηλαδή έλεος!), έτσι, για να αποδείξει πως "Γιωργάκη, μ****α, δεν ήρθαμε για πλάκα" που έλεγε και το σύνθημα...

Είδα μωρά παιδιά, ηλικιωμένους, ανθρώπους σαν τον πατέρα μου και τη μάνα μου, παιδιά σαν κι εμένα... Όλοι με ένα αδιόρατο συναίσθημα ζωγραφισμένο στα πρόσωπά τους... Δεν μπόρεσα να το αποκρυπτογραφίσω... Αγανάκτηση ήταν;... Αγωνία;... Θάρρος, πως κάτι μπορεί να γίνει;... Δεν ξέρω, ειλικρινά... Δεν είμαι και πολύ αισιόδοξη, αλλά θα είμαι όσο μπορώ εκεί. Γιατί έτσι πρέπει επιτέλους, κι ότι είναι να γίνει ας γίνει...

Estamos despiertos... (;)

"Estamos despiertos! Que hora es? Ay es hora de que se vayan!"
(Ξυπνήσαμε! Τι ώρα είναι; Ώρα κάποιοι να πηγαίνουν/φεύγουν!)


"Ψωμί, παιδεία, ελευθερία. Η Χούντα δεν τελείωσε το '73"
(Ένα από τα συνθήματα που ακούστηκαν. Ο κόσμος δεν ξεχνάει, μάλλον απλά κοιμάται, βολεμένος στα παπλώματα του...
Μωρέ, καλά μας είπαν οι Ισπανοί!)




Παρά τη βροχή, πολύ λίγοι ήταν αυτοί που έφυγαν, και πάρα πολύ αυτοί που επέστρεψαν αμέσως μετά.
Η Βασούλα.

"Ευχαριστώ τα νιάτα που μου έδωσαν τη χαρά να είμαι μαζί τους σε ειρηνική συγκέντρωση"

Κάποτε γελάγαμε με τις μούντζες που έτρωγε ο Μαυρογιαλούρος στο αιώνια επίκαιρο έργο με τον Κωνσταντάρα...

Χτες και σήμερα η μούντζα πήγε σύννεφο, μαζί με γιουχαΐσματα και τη λέξη "κλέφτες"...

Χωρίς σχόλιο...
 Η απορία της φίλης μου ήταν πως άραγε να εξήγησαν στα παιδάκια τους όσοι τα έφεραν μαζί τους το τι γίνεται γύρω τους... Εσείς τι θα λέγατε στα μικρά σας;... Εγώ ένα παραμύθι: πως οι αρχηγοί που βάλαμε στην ομάδα μας μας κορόιδεψαν, και μας έκλεβαν τα γλυκά και τις καραμέλες και τα παιχνίδια, και τώρα δεν τους θέλουμε, και μαζευτήκαμε για να τους πούμε ότι αυτό που κάνουν δεν είναι σωστό... Τι άλλο;...




Υ.Γ. Όσοι δεν είχατε δει την εκπομπή του Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα "Αντάρτες του Διαδικτύου" δείτε την εδώ, να καταλάβετε τι μας περιμένει, τι αντιμετώπισαν οι Αιγύπτιοι και αργότερα οι Λίβυοι.
Δεν έχουμε δει τίποτα...

Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

Για την Μαρία-Ελένη...!


Αυτό το κοσμηματάκι, μαζί με ένα γλυκό cheesecake σοκολάτας, ήταν τα δώρα που έφτιαξα για τη φίλη μου, Μαριλένα, που γιόρταζε τις προάλλες!... Εντάξει, δεν σου είπα αμέσως χρόνια πολλά, αλλά τουλάχιστον το cheesecake ήταν καλό, εεεεε;;;;;;; :P



Λευκές και μαύρες πέρλες, με ασημένιο γουράκι, σε ατσαλόσυρμα...
Και το γλυκόοοο!!!

Πριν το δοκιμάσουν...
Και κατά τη διάρκεια!!!

Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

Θέλεις... fimo- αγκαλιά;...


Ακόμη μια fimo-αρκουδο-αγάπη γεννήθηκε! Αυτή τη φορά για τα φιλαράκια μου, Βασούλα και Ηλία! Με πολύ αγάπη...

 

  ˙·٠•●✿✿●•٠·˙


Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

Can't fight the moonlight


 Βασανιστικά όμορφο το φεγγάρι απόψε...


"Θα ήθελα να ζω σε απομόνωση, μακριά από τους άλλους. Όχι για κάποιο μου αδίκημα, αλλά για να κοιτάζω τη σελήνη εκστατικός, σαν ποιητής εξόριστος, σε χρόνους παλαιούς..."
Μπάσο Ματσούο


Σάββατο 14 Μαΐου 2011

˙·٠•●✿♪ ♫ ♬♭♬ Music time ♩♪♫♩♪✿●•٠·˙

Lazy day today! :D
Ήλιος, δημιουργία, καφεδάκι με τις φίλες, χουζούρι, καμιά ταινιούλα...
Το περίμενα πολύ αυτό το Σάββατο...


{Bruno Mars_The Lazy Song}

Respect στον Bruno Mars, που με αυτό το low-budget videoclip με έκανε να γελάω για ώωωωωρες!!!
Ευχαριστώ φίλη μου, Μέλια, για την αφιέρωση!!!

Παρασκευή 13 Μαΐου 2011

Κουρασμένοι στο Κέντρο της πόλης...


Σε συνέχεια της προηγούμενής μου ανάρτησης...
Επισκεφθείτε αν θέλετε αυτόν το σύνδεσμο.


Έτσι αισθάνομαι κι εγώ, μήνες τώρα...
Και η ζωή συνεχίζεται... (;)


{Σπασμένο καράβι_ Δημήτρης Μπάσης}

Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Une ville inexorable... Inconvenante.


"Η πόλη παίζει τη σκληρή στα ενήλικα παιδιά της... Κι αν λείπει τ' άλλο σου μισό, μισός μένεις κι εσύ..."

Υπάρχουν μέρες που σιχαίνομαι αυτή την πόλη τόσο πολύ... Κατεβαίνω συνέχεια στο κέντρο, λόγω της σχολής, και είναι το χειρότερό μου... 
Άνθρωποι πεθαίνουν σε αυτή την πόλη... Και κάποιοι μένουν μόνοι... 
Σιχαίνομαι... Και φοβάμαι...
Πώς γίναμε έτσι;...


{Giants_ Δεν είναι τώρα έτσι}

"Δεν είναι τώρα έτσι. Ήτανε πάντα έτσι! 
Όλοι τριγύρω μας πουλάνε ελπίδα και δε μ' αρέσει... 
Κάποιοι μες στη μέση κι όλοι εμείς τριγύρω, 
να περιμένουμε μια γέννα από έναν κόσμο στείρο!..."

"Ζωντανός μέσα στην πόλη"_Αυτοκόλλητο πάνω στα δρομολόγια σε συρμό του μετρό... Κι όποιος αντέξει...! (10-5-11)

Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Πού πήγε το χαμόγελου του παιδιού;...


Ένας από τους λίγους θεσμούς που φαίνεται να λειτουργούσαν στην Ελλάδα, και κινδυνεύει.  Όσο ανυπόφορη κι αν έχει γίνει η καθημερινότητά μας, κάποιοι σίγουρα υποφέρουν περισσότερο... Ας βοηθήσουμε όλοι. Δείτε πώς εδώ.

Τρίτη 3 Μαΐου 2011

Αντίο...

Φτωχά τα λόγια... Καλό ταξίδι καλέ μου άνθρωπε...







Βραδυνή μελαγχολία...


"Όχι και τίποτα σπουδαίο- μονάχα σα να χάσαμε ένα γράμμα αγαπημένο που θέλαμε να το ξαναδιαβάσουμε. Το φέρνουμε στη θύμηση, φράση τη φράση. Δεν είναι αυτά τα λόγια. Μπορεί και να το φτιάχνουμε καλύτερο. 
Όμως μου λείπει αυτή η αλυσιδίτσα στο λαιμό σου."
 Γιάννης Ρίτσος


{Replay Λόγος Απειλή ft.Ήρωας,Ειρήνη}


"Όπου κι αν θα βρεθώ ψάχνω μα δεν καταλαβαίνω τι συμβαίνει!... Προσπαθώ να δω μα έχω κλείσει τα μάτια μου και πηγαίνω..."

Μία γκρίνια, ένα ανικανοποίητο, και μια τάση για φυγή... Έτσι... Σε δουλειά να βρισκόμαστε!... :)
Καληνύχτααααα...!!!

Αυτοί είναι οι δύο μικλοί ελωτευμένοι πίμπιπες που βλήκα στην Πάτλα! Και τους αγαπώ πολύ!!! ^_^