Scrapbooking matters...

Μεγάλωσα σε ένα σπίτι που πάντα κατακλίζoταν από υλικά για πολλά και διάφορα χόμπι... Η μανούλα μου, ανήσυχο και άκρως καλλιτεχνικό πνεύμα, ασχολιόταν πάααντα με κάτι! Μπορώ να θυμηθώ διακοσμητικά από γύψο, αποξεραμένους καρπούς και άνθη σε περίτεχνα στεφάνια, λαδομπογιές και ακουαρέλες σε (φιλότιμες προσπάθειες για) ζωγραφικούς πίνακες (σόρρυ μανούλααα!!! ^^), μπαχαρικά και σάλτσες σε συνταγές για φαγητά που ποτέ δεν τρώγαμε με μεγάλη προθυμία και τελικά νικούνταν κατά κράτος από την Ζακυνθινή κουζίνα, πολύχρωμες πλάκες παραφίνης που λιώνονταν και σχημάτιζαν όμορφα κεριά και λαμπάδες προς διακόσμηση, μαλακά μαλλιά για όμορφα κασκόλ που γέμισαν τις ντουλάπες μας και φοριούνται κάθε χειμώνα με καμάρι, χιλιάδες χάντρες που μετασχηματίζονταν σε λαμπερά κοσμήματα, χαρτοπετσέτες, ρυζόχαρτα και χαρτιά, και όοολων των ειδών οι επιφάνειες να διακοσμούνται υπέροχα με την τεχνική του decoupage (με αυτό ασχολείται τώρα η μανούλα μου, και φαίνεται ότι βρήκε αυτό που της ταιριάζει πιο πολύ!)... Απ’ όλα δοκίμαζα κάθε φορά, μιας και μου αρέσει κι εμένα να ανακατεύομαι με τα υλικά και να φτιάχνω πράγματα που κανείς άλλος δεν έχει, πράγματα με τη μοναδική αξία του χειροποίητου... Απ’ όλα όμως, σε ένα κόλλησα: στο scrapbooking...

Τί είναι το scrapbooking;... To Scrapbooking είναι η μέθοδος να διατηρείς προσωπικές και οικογενειακές ιστορίες μέσα από φωτογραφίες, εκτυπώσεις και αναμνηστικά, όλα μαζί σε διακοσμημένα albums ή λευκώματα. Η ιδέα αυτή, του να κρατάς έντυπο υλικό προσωπικού ενδιαφέροντος ανάγεται ίσως και στην εποχή της εφεύρεσης της τυπογραφίας!

Με τη χρήση απλών αλλά όμορφων υλικών, όπως χαρτιά, ψαλίδια, κόφτες, χρώματα, σφραγίδες, μελάνια, stencils, αυτοκόλλητα, rub-ons, καρφάκια,  δαντέλες, κορδόνια, σύρμα, ύφασμα, χάντρες, παγιέτες και κορδέλες, φωτογραφίες, γνωμικά, γράμματα, ποιήματα και τα διάφορα αναμνηστικά δένονται σε albums και λευκώματα, με σκοπό να κρατήσουν ζωντανές τις αναμνήσεις μας!

Scrapbooks φιλίας, γάμου, οικογενειακών φωτογραφιών, μιας εκδρομής ή μιας εκδήλωσης, είναι μόνο μερικές από τις ιδέες που προσφέρονται για δημιουργία!

Και δεν θα μπορούσα να λέω ότι ασχολούμαι με το scrapbooking, και να μην σας παρουσιάσω ό,τι πιο όμορφο έχουν κάνει τα χεράκια μου μέχρι στιγμής σε αυτόν τον τομέα: το scrapbook για τις φίλες μου, Μαρία και Δήμητρα! Είναι το δώρο μου για εκείνες (ασχέτως που το κράτησα εγώ... Σιγά μην τους το δώσω! :P) για να τις ευχαριστήσω που είναι φίλες μου... Και νομίζω ότι όπως για μένα, έτσι και για τις ίδιες, αξίζει όσο κανένα άλλο δώρο... 

 Να λοιπόν μερικές φωτογραφίες με κάποιες από τις σελίδες του scrapbook. Μπρίο, νάζι, σκέρτσο και στύλ on the way!!!

Dedicated to a.ps.es! <3

Κι αν αναρωτιέστε τι συμβολίζουν τα αρχικά  a.ps. ... Λυπάμαι, δεν θα μάθετε ΠΟΤΕ!!! Είναι μια γνώση που λίγοι επιτρέπεται να κατέχουν... ;)

Για ποιό λόγο;...

Δωσ’ μου έναν λόγο να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου... Έναν!... Δεν υπάρχει... Κανείς λόγος δεν πρέπει να μας επιτρέπει να παίζουμε με τη ζωή μας. Ποτέ οδήγηση χωρίς ζώνη, ή έχοντας πιει. Ποτέ. Είναι τόσο απλό.

"Του μυαλού μου οι εικόνες να’ σβηναν σαν να’ ταν πόρνες της στιγμής..."

"Το ‘‘μυαλό,, είναι μια από εκείνες τις αμφιλεγόμενες λέξεις, όπως η ‘‘αγάπη,,. Δες το κι έτσι: έχεις έναν εγκέφαλο που κατευθύνει το σώμα σου, αποθηκεύει τις πληροφορίες και παίζει με αυτές. Ονομάζουμε τις αφηρημένες διεργασίες του εγκεφάλου ‘‘διάνοια,,. Πουθενά δεν ανέφερα το μυαλό. Ο εγκέφαλος και το μυαλό δεν είναι το ίδιο. Ο εγκέφαλος είναι αληθινός, το μυαλό όχι. Το ‘‘μυαλό,, είναι μια απατηλή απόφυση των βασικών εγκεφαλικών διαδικασιών. Περιλαμβάνει όλες τις τυχαίες, ανεξέλεγκτες σκέψεις που ξεπηδούν από το υποσυνείδητο στο συνειδητό. Η συνειδητότητα δεν είναι μυαλό, η συναίσθηση δεν είναι μυαλό. Το μυαλό είναι ένα εμπόδιο, μια ενόχληση. Ένα είδος εξελικτικού λάθους στην ανθρώπινη ύπαρξη, μια πρωτογενής αδυναμία στο ανθρώπινο πείραμα. Δεν βρίσκω καμία χρήση στο μυαλό. [...]

Ο εγκέφαλος είναι χρήσιμο εργαλείο. Μπορεί να ανακαλεί αριθμούς τηλεφώνου, να λύνει προβλήματα μαθηματικών, να δημιουργεί ποίηση. Με αυτόν τον τρόπο δουλεύει για το υπόλοιπο σώμα. Αλλά όταν δεν μπορείς να πάψεις να σκέφτεσαι ένα συγκεκριμένο πρόβλημα μαθηματικών ή κάποιον αριθμό τηλεφώνου, ή όταν, χωρίς να το θέλεις, βγαίνουν στην επιφάνεια ανήσυχες σκέψεις και αναμνήσεις, τότε δεν είναι ο εγκέφαλός σου που δουλεύει- είναι το μυαλό σου που περιφέρεται. Τότε το μυαλό σου σε ελέγχει... Ξεπετάγεται μια θυμωμένη σκέψη κι αμέσως θυμώνεις. Το ίδιο συμβαίνει με όλα σου τα συναισθήματα. Είναι οι αντανακλαστικές σου αντιδράσεις σε σκέψεις που δεν μπορείς να ελέγξεις."

Επέλεξα να ξεκινήσω την περιπέτειά μου στον κόσμο του blogging με ένα απόσπασμα από το βιβλίο που με προβλημάτισε ίσως περισσότερο απ’ όλα όσα διάβασα φέτος το καλοκαίρι: "Ο Δρόμος του Ειρηνικού Πολεμιστή" του Dan Millman. Διαβάζοντάς το, αυτό που μου έδωσε περαιτέρω τροφή για σκέψη, η ιδέα που μου έμεινε, ήταν η ανάγκη να "ξεφορτωθώ" το μυαλό μου. Με άλλα λόγια, όπως εγώ το κατάλαβα, να μην αφήνω τον εαυτό μου να παρασύρεται από ανούσιες σκέψεις που ξεπηδούν από το πουθενά και κατευθύνουν πολλές φορές την συμπεριφορά και καθορίζουν τη διάθεσή μου... Σκέψεις αρνητικές, απαισιόδοξες, ανούσιες και ανίκανες να με οδηγήσουν σε λύση του εκάστοτε (συναισθηματικού ή πρακτικού) προβλήματος... "Του μυαλού μου οι εικόνες να’ σβηναν σαν να’ ταν πόρνες της στιγμής..."

Με αυτούς τους προβληματισμούς λοιπόν, σας καλωσορίζω στο blog μου! Εδώ σκοπεύω να παραθέτω σκέψεις και ιδέες, συναισθήματα και απόψεις, περιμένοντας απαραίτητα ανταπόκριση και διάλογο!... Επίσης, μέσω αυτού του blog θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την καλλιτεχνική μου φύση, γι’ αυτό και πολύ σύντομα θα ξεκινήσω να ανεβάζω εικόνες και περιγραφές από τα διάφορα πραγματάκια που φτιάχνω: εξ’ ου και το "Hand-made... Heart-made"... Καλή μου αρχή λοιπόν! :)

With love, {Marianna}