Μάθε να περιμένεις

Τις τελευταίες μέρες, με ταλαιπωρεί το συναίσθημα της ανυπομονησίας...

Έχω κάποια πράγματα στο μυαλό μου, που θέλω να γίνουν. Και θέλω να γίνουν ΤΩΡΑ. Για να προλάβω να τα ζήσω στην ώρα τους (ή σε αυτή που νομίζω εγώ ότι είναι η ώρα τους).

Το χειρότερο απ' όλα, είναι ότι αυτά που θέλω να γίνουν δεν περνάνε μόνο από το χέρι μου, χρειάζεται και η συμμετοχή κάποιου άλλου. Ο οποίος όμως φαίνεται ότι δεν είναι το ίδιο έτοιμος και αποφασισμένος με εμένα. Κι εδώ δημιουργείται το κενό. Και η πίεση. Και η ανυπομονησία. Και τα νεύρα. Τα ξεσπάσματα. Η γκρίνια. Οι φόβοι. Και τούμπαλιν!

Ξέρω πως η υπομονή είναι μεγάλη αρετή. Και όταν τη ζητάς από το Θεό, αυτός σου στέλνει προβλήματα για να υπομείνεις. Και προσπαθώ, αλήθεια! Προσπαθώ να μην μου γίνεται εμμονή, να μην αγχώνομαι, να περιμένω να δω πως θα εξελιχθούν τα πράγματα, και να έχω εμπιστοσύνη. Άλλωστε... Υπάρχουν πράγματα που κανείς άλλος δεν μπορεί να κάνει για μας. Και πράγματα που εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε για τους άλλους.

With love,

{Marianna}

What about fear?...

Υπάρχουν φορές που φωνάζω στον εαυτό μου "παράτα τους φόβους στην άκρη! Δεν υπάρχει πραγματικά αυτό για το οποίο φοβάσαι! Είναι τουλάχιστον γελoίο να φοβάσαι για κάτι που δεν έχει συμβεί ακόμα! Όλα θα πάνε καλά, απλά προχώρα!"

Αυτές οι στιγμές δύναμης είναι λίγες, αλλά τόσο πολύτιμες! Ακόμη και μισό βήμα να κάνεις παρακάτω, είναι πρόοδος, και όταν κοιτάς πίσω, το χαμόγελο είναι πάντα μεγάλο, γιατί ξέρεις ότι ξεκουνήθηκες...

Ο φόβος ενυπάρχει στην ψυχή όλων μας. Και ονειρευόμαστε να μπορούσαμε να απαλλαγούμε από αυτόν, ώστε να κάνουμε όλα όσα θα θέλαμε... Το να ζήσουμε τη ζωή μας χωρίς φόβο δεν σημαίνει ότι πρέπει να έχουμε άγνοια κινδύνου ή να υπερεκτιμούμε τις ικανότητές μας. Σημαίνει ότι χρειάζεται να νιώθουμε τον φόβο, να τον αξιολογούμε, να τον λαμβάνουμε υπόψη μας και παρ’ όλα αυτά να προχωράμε σε όσα θέλουμε. Όλοι οι άνθρωποι φοβόμαστε κάποια πράγματα, αλλά δεν πρέπει να τα σκεφτόμαστε συνέχεια, να τα αφήνουμε να κατακλύζουν τη ζωή μας και να μας δεσμεύουν.

 Άλλωστε, γενναιότητα δεν σημαίνει απουσία φόβου. Σημαίνει να αποφασίζεις να διαχειριστείς τον φόβο σου. Είναι αδύνατον να μην φοβηθείς ποτέ και για τίποτα. Δεν πρέπει όμως να σε κρατήσει πίσω ο φόβος, δεν πρέπει να τον αφήσεις να σε περιορίσει.

«Ο φόβος είναι ένα είδος λύπης ή μια μορφή αναστάτωσης, που προκαλεί η ιδέα κάποιου καταστρεπτικού ή οδυνηρού κακού που πρόκειται να συμβεί». Αυτό έχει πει ο Πλάτωνας. Ο φόβος είναι ισοδύναμος της λύπης, λοιπόν. Και γιατί να ζεις μια ζωή λυπημένος, όταν μπορείς να ενεργοποιηθείς και να πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου; Και όπου βγει! Τουλάχιστον, θα έχεις προσπαθήσει! Και που ξέρεις... Για όλους έχει ο Θεός... ;)

With love,

{Marianna}

~Κυριακή στο κρεβάτι~

Αυτές τις μέρες αναγκάστηκα να κλειστώ σπίτι. Έβγαλα κάποια εξανθήματα στα χέρια και τα πόδια, με τρομερή φαγούρα και πρήξιμο! Προσπαθώ να ανακουφιστώ με κρέμες κορτιζόνης, αντιισταμινικά και κομπρέσες φυσιολογικού ορού. Με δυο γιατρούς μιλάω, κανείς δεν ξέρει με σιγουριά από τι είναι αυτό το πράγμα ή σε πόσες μέρες θα περάσει. Εγώ πάλι, έχω μερικές θεωρίες για την εξήγηση του φαινομένου...

1. Μεγάλη πιθανότητα υπάρχει στο να μου λείπει το αγόρι μου, και ο οργανισμός μου να αντιδρά στην έλειψη της βιταμίνης Τ (από το Τάσος!)

2. Ίσως απλά είμαι φοβερό άτομο...

3. Ίσως ήταν καιρός να σκεφτώ και άλλους εκτός από τον εαυτό μου... το κρεβάτι μου ας πούμε!!!

4. Μπορεί απλά να έχω κάποιου είδους αλλεργική αντίδραση σε ενοχλητικούς ανθρώπους, το σκέφτηκε κανείς αυτό;! Ένα σωρό από δαύτους κυκλοφορούν εκεί έξω...!!!

5. Τελευταίο ενδεχόμενο, να φταίει η λιχουδιά μου... Μουντιάλ έχουμε, το παγωτό και η πίτσα πάνε κι έρχονται αυτές τις μέρες!

Δεν ξέρω τι μου φταίει, πραγματικά...!
Προσπαθώ να δω τον... εγκλεισμό μου θετικά, να χαρώ το κρεβάτι μου και την περιποίηση των δικών μου και να αγνοήσω τον ζεστό ήλιο και τις παραλίες που με καλούν!... Ας ελπίσουμε ότι θα περάσει σύντομα, γιατί αυτή η φαγούρα δεν αντέχεται!!!

Καλό υπόλοιπο Κυριακής σε όλους! :)

With love,

{Marianna}

20 sec reading- Θυμός ανέκφραστος

Πήρες τηλέφωνο
με τόσα νεύρα.
Ήθελες να τον βρίσεις
για όσα σου ‘κανε προχτές.
Μα το σήκωσε η αδερφή του
και σου είπε ότι ο "εχθρός" σου είναι
από χτες
στην εντατική.

Και δεν ήξερες τι να κάνεις
την τόση οργή
και το θυμό που είχες μαζέψει
με επιμέλεια.
Πρόσεχες μη τυχόν και φύγει μια σταγόνα
και πάει χαμένη,
και τώρα δεν ξέρεις τι να τον κάνεις
τόσο ωκεανό.
Κι αρχίζεις να κλαις
και να θυμώνεις πάλι.
Με τον εαυτό σου,
που δεν μπορείς να ζήσεις
ούτε την αγάπη ούτε το θυμό σωστά.
Με τη ζωή,
που είναι τόσο τραγική.
Με το Θεό τον ίδιο,
που είναι παράδοξος ,
απρόβλεπτος
κι ακατανόητος.
Με τα γεγονότα
που έρχονται χωρίς άδεια
και στραβώνουν
την πορεία
και τη φόρα σου.

Από τη σελίδα του Πατέρα Ανδρέα Κονάνου στο Facebook.


Κάτι τέτοια ακούς και διαβάζεις, και θυμάσαι ότι το να κρατάς θυμό τελικά δεν οδηγεί πουθενά...

Αγάπη μόνο ρε!
Καλημέρες! :)

With love,

{Marianna}

 

A happy happy day!

Σήμερα ξημέρωσε μέρα λαμπρή, με έναν ήλιο ολοφώτεινο και δυνατό, και όλα είναι καλά! Γιατί να μην είναι; ;)



Έξω μυρίζει Άνοιξη, και έρχεται Σαββατοκύριακο! Plus, έχω αυτές τις ομορφιές πάνω στο γραφείο μου...

Να έχετε ένα όμορφο πρωινό! Και να αγαπάτε τους ανθρώπους σας!

 

With love,

{Marianna}

Ωραία και μόνη, η Ζάκυθος...

Μα είναι τυχαίο ένας τέτοιος τόπος να γεννήσει τόσο σπουδαίους ανθρώπους;..

With love,

{Marianna}

Έμαθα, μαθαίνω και θα μάθω... Vol8

Πολλές χαρούμενες και αισιόδοξες καλημέρες! ^_^

{Αλέν Αγιάς_ Γράμματα στην Πρινέλ}

♡♥♡♥♡♥♡♥

With love,

{Marianna}

Ευγνωμοσύνη: η μνήμη της καρδιάς

Όλοι θέλουμε να είμαστε χαρούμενοι, μόνο που τελικά δεν ξέρουμε τον τρόπο, νομίζω...

Το βιντεάκι που θα δείτε παρακάτω, μοιράζεται μαζί μας ένα μικρό μυστικό: ότι η Ευγνωμοσύνη είναι ένα από τα πράγματα που μας κάνουν χαρούμενους! Και σκεφτείτε, τι μεγάλη χαρά απλώνουμε στον κόσμο, όταν εκφράζουμε αυτή την ευγνωμοσύνη προς το πρόσωπο για το οποίο την τρέφουμε!...

Δείτε το πείραμα, και αρχίστε από σήμερα να δίνετε και να παίρνετε λίγη χαρά παραπάνω! Εγώ θα το κάνω!


(Μέλια, thanks for sharing!)

"Η έκφραση της ευγνωμοσύνης μας δίνει το αίσθημα της ευτυχίας, γιατί μας κάνει να συνειδητοποιούμε το πόσο θετικά ένιωθε για μας ο ευεργέτης μας" (Παντελή Σμαρούλα)

With love,

{Marianna}

Προβλήματα...!

Τι είναι αυτό το πράγμα που με πιάνει;...

Ένα τόσο δα μικρό καθήκον... κάτι που πρέπει να κάνω... κάτι που πρέπει να ξεκινήσω... και αυτό, το τόσο δα μικρό, ορθώνεται μπροστά μου πελώριο και τρομακτικό και άπιαστο!

Ειδικά όταν υπάρχει αυτό το κάτι που πρέπει να κάνω σήμερα... και το "σήμερα" γίνεται "αύριο", και το "αύριο" καταλήγει να με παρασύρει κάνα μήνα μακριά!...

Κάθε μέρα και μια δικαιολογία, για να μην κάνω αυτό που πρέπει. Τι στο καλό; Εγώ ήμουν πολύ του καθήκοντος, πολύ πειθαρχημένη, πώς έγινα τώρα έτσι;...

Αμ, το άλλο πάλι;! Που- με ένα μυστήριο τρόπο- όταν πρέπει να ξεκινήσεις να κάνεις κάτι πολύ σημαντικό, ξαφνικά βλέπεις με άλλο μάτι πράγματα που ως σήμερα βαριόσουν! Ο νεροχύτης θέλει πλύσιμο, η στοίβα με τα ασιδέρωτα έχει φτάσει το ταβάνι, ο σκύλος θέλει τη βόλτα του, καιρό έχεις να πας γυμναστήριο...

Συμβαίνει μόνο σε μένα;... 

Θαρρώ πως λέγεται αναβλητικότητα το πρόβλημά μου... Η λύση μου πως λέγεται δεν ξέρω. Απόφαση;...

With love,

{Marianna} 

Το ξέρεις;...

ΕΙΣΑΙ ΕΝΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ, ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ;
 
Κάνε το θυμό σου
ένταση ζωής.
Τη ζήλια ηρέμησέ τη
με την αγάπη.
Αγάπη και προς τον εαυτό σου,
εννοώ.

Την πορνεία
θεράπευσέ τη
με την αληθινή,
ουσιαστική
και στοργική σχέση.

Τη λαιμαργία
με την εκτίμηση
του εαυτού σου.
Που όλο τον υποτιμάς
και τον τιμωρείς.

Αν νιώθεις άσχημος,
μάθε ότι δεν είσαι,
μα έτσι νομίζεις.

Σε έπεισαν πως δεν αξίζεις σε πολλά.
Παιδιόθεν.

Και γενικά,
στο βάθος κάθε πάθους,
να ξέρεις ότι κρύβεται ένα αίτημα ιερό,
ένας πόθος γνήσιος,
μια διψασμένη
αναζήτηση Θεού.

Τίποτε δεν είναι
για πέταμα.
Όλα είναι πανέμορφα
όταν βρουν το δρόμο τους
και τη γνήσια
εκπλήρωσή τους.

Έτσι, για ένα πρωινό χαμόγελο! :)
Το διάβασα εδώ.
Καλημέρες!

With love,

{Marianna}

20 sec+ reading: Σκοτώνοντας τα όνειρά μας

Το πρώτο σύμπτωμα στη διαδικασία του θανάτου των ονείρων μας είναι η έλλειψη χρόνου. Οι πιο πολυάσχολοι άνθρωποι που έχω γνωρίσει στην ζωή μου έχουν πάντα αρκετό χρόνο για να κάνουν τα πάντα. Εκείνοι που δεν κάνουν τίποτα είναι πάντα κουρασμένοι και δεν δίνουν προσοχή στο μικρό φόρτο εργασίας που έχουν. Διαμαρτύρονται συνεχώς ότι η ημέρα είναι πάρα πολύ μικρή. Η αλήθεια είναι ότι φοβούνται να αγωνιστούν τον Καλό Αγώνα.

Το δεύτερο σύμπτωμα του θανάτου των ονείρων μας βρίσκεται σε αυτά που θεωρούμε δεδομένα. Επειδή δεν θέλουμε να δούμε τη ζωή σαν μια μεγάλη περιπέτεια, αρχίζουμε να σκεφτόμαστε τους εαυτούς μας ως σοφούς και δίκαιους και σωστούς, ζητώντας όλο και πιο λίγα από τη ζωή. Κοιτάζουμε πέρα ​​από τα τείχη της καθημερινής ύπαρξής μας, και ακούμε τον ήχο του σπασίματος, μυρίζουμε τη σκόνη και τον ιδρώτα, και βλέπουμε τις μεγάλες ήττες και τη φωτιά στα μάτια των πολεμιστών. Αλλά ποτέ δεν βλέπουμε την απόλαυση , την τεράστια χαρά στις καρδιές εκείνων που είναι μέσα στη μάχη. Γι' αυτούς, ούτε η νίκη ούτε η ήττα είναι σημαντικές: αυτό που είναι σημαντικό είναι μόνο ότι αγωνίζονται τον Καλό Αγώνα.

Και , τέλος, το τρίτο σύμπτωμα του θανάτου των ονείρων μας είναι η ειρήνη. Η ζωή γίνεται μια Κυριακή απόγευμα: δεν ζητάμε τίποτα το σπουδαίο, και παύουμε να απαιτούμε περισσότερα από ό, τι είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε. Σε αυτή την κατάσταση, θεωρούμε τους εαυτούς μας ως ώριμους: βάζουμε στην άκρη τις φαντασιώσεις της νεότητάς μας και επιδιώκουμε την προσωπική και επαγγελματική επιτυχία. Μένουμε έκπληκτοι όταν άνθρωποι της ηλικίας μας λένε ότι θέλουν ακόμα το ένα ή το άλλο από τη ζωή. Αλλά πραγματικά, βαθιά στις καρδιές μας, γνωρίζουμε ότι αυτό που συνέβη είναι ότι έχουμε παραιτηθεί από τη μάχη για τα όνειρά μας - έχουμε αρνηθεί να πολεμήσουμε τον Καλό Αγώνα.

Όταν αρνούμαστε τα όνειρά μας και βρίσκουμε την γαλήνη, περνάμε από μια σύντομη περίοδο ηρεμίας. Αλλά τα νεκρά όνειρα αρχίζουν να σαπίζουν μέσα μας και να μολύνουν ολόκληρη την ύπαρξή μας. Γινόμαστε σκληροί με τους γύρω μας, και στη συνέχεια αρχίζουμε να κατευθύνουμε αυτή την σκληρότητα εναντίον μας. Τότε είναι που προκύπτουν ασθένειες και ψυχώσεις. Αυτά που προσπαθήσαμε να αποφύγουμε στη μάχη - την απογοήτευση και την ήττα - έρχονται καταπάνω μας, λόγω της δειλίας μας.

Και μια μέρα , τα νεκρά, σάπια όνειρα μας δυσκολεύουν να αναπνεύσουμε, και επιδιώκουμε πραγματικά το θάνατο. Είναι ο θάνατος που θα μας απελευθερώσει από τις βεβαιότητες μας, από τη δουλειά μας, και από αυτή την τρομερή ηρεμία του Κυριακάτικου απογεύματος…

(Πολύ) ελεύθερη μετάφραση... Το πρωτότυπο εδώ.

With love,

{Marianna}

 

Συναισθάνομαι σημαίνει...

Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να ελαφρύνεις τον πόνο κάποιου που υποφέρει;...

With love,

{Marianna}

Happy new year, happy new resolution!

Καλώς μας ήρθε λοιπόν το 2014!

Αχ, και να μην μέναμε στα "θα" αυτή τη χρονιά! Αχ και να κάναμε όλα όσα υποσχόμαστε στον εαυτό μας κάθε χρόνο τέτοιες μέρες! Ή έστω τα μισά!!! Κάτι είναι κι αυτό!

Για το 2014, εύχομαι σε όλους υγεία πάνω και πρώτα απ' όλα, χαμόγελα και διάθεση για δουλειά και ζωή, αισιοδοξία, ευκαιρίες, και πολλές πολλές ευτυχισμένες στιγμές κοντά στους ανθρώπους που ο καθένας αγαπάει!

Όσο για μένα... Θα ήθελα όρεξη, σύνεση, υπομονή κι αγάπη στην καρδιά μου. Ν' αφήσω πίσω μου τις μέρεςι του βαλτώματος και να καλωσορίσω την δημιουργικότητα και την εργατικότητα! Και άλλα πολλά εύχομαι, αλλά ας αφήσουμε τις ευχές και τις ελπίδες και ας περάσουμε στις πράξεις φέτος ;)

Να είστε όλοι καλά!

With love,

{Marianna}

Christmas- menu- moodboard!

Πραγματικά,αυτό που θέλω πιο πολύ αυτά τα Χριστούγεννα (εκτός από ξεκούραση, διασκέδαση, βραδιές στο τζάκι, ύπνο, βόλτες, χιόνι, εκδρομές... εκτός από αυτά!) είναι να χωθώ στην κουζίνα και να τρελαθώ στα γλυκά και τα φαγητά!!!

Όλα τα παραπάνω θα συμπεριληφθούν στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι, μετά από... σύσκεψη κορυφής που έλαβε μέρος στην κουζίνα μας, παρουσία εμού και της μητρός μου, και με την συμβολή των υπολογιστών μας απαραιτήτως! χεχε!

Εύχομαι σε όλους χαρούμενες, νόστιμες γιορτές! ^_^

With love,

{Marianna}

20 sec reading: Πώς να ανακαλύψετε εάν κάτι είναι σημαντικό

Ο δάσκαλος περπατούσε μέσα σε ένα χωράφι σιτάρι, όταν ένας μαθητής ήρθε σ 'αυτόν: 

"Δεν μπορώ να ξεχωρίσω ποιο είναι το αληθινό μονοπάτι. Ποιο είναι το μυστικό;"  

"Τι σημαίνει για σένα το δαχτυλίδι στο δεξί σου χέρι;"ρώτησε ο δάσκαλος.

"Ο πατέρας μου μου το έδωσε πριν πεθάνει."

"Λοιπόν, δώστο σε μένα."

Ο μαθητής υπάκουσε, και ο δάσκαλος πέταξε το δαχτυλίδι στη μέση του χωραφιού.
 
"Τώρα τι;" φώναξε ο μαθητής. "Τώρα πρέπει να σταματήσω να κάνω ό, τι έκανα για να ψάξω το δαχτυλίδι! Είναι σημαντικό για μένα!"

"Όταν το βρεις, θυμήσου αυτό: εσύ απάντησες στην ερώτηση που μου έκανες. Έτσι ξεχωρίζεις το αληθινό μονοπάτι: είναι πιο σημαντικό από όλα τα υπόλοιπα".

Πρωτότυπο κείμενο εδώ.

With love,

{Marianna}

Έμαθα, μαθαίνω και θα μάθω... Vol7

Χθες βράδυ μου έδειξε ο Τάσος μου ένα συναρπαστικό βίντεο, που μιλάει για το πόσο έχουμε ξεχάσει να ζούμε στο σήμερα. Δεν μπορούσα παρά να το μοιραστώ. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, εγώ είμαι εκείνο το παιδάκι στο τέλος... Αντί να βλέπω το σκοινί μπροστά μου και να βαδίζω το μονοπάτι μου, βλέπω τον χείμαρρο των προβλημάτων από κάτω μου, κάθε μέρα, όλη μέρα... Για να το λέει...


{Sam Harris - It Is Always Now}

Οι σκέψεις μου συνοψίζονται στις δύο εικόνες παρακάτω, που βρήκα στις σελίδες του Positive Thinking και του Positive Junkie στο Facebook.

Να έχετε μια όμορφη μέρα, κάθε μέρα!...

With love,

{Marianna}

Αλλαγή στην αλλαγή...

Μερικές φορές, η ζωή σου φέρνει πράγματα εκεί που δεν τα περιμένεις, και το τοπίο γύρω σου αλλάζει... Όλα είναι διαφορετικά πλέον, και προσπαθείς πάσει θυσία να διαχειριστείς τις νέες καταστάσεις και να βγεις αλώβητος. Και είναι συνήθως αυτές οι αλλαγές που συμβαίνουν για να μας ξυπνήσουν και να μας ξεκουνήσουν...

Άλλες φορές πάλι, τις αλλαγές τις φέρνεις εσύ στη ζωή σου. Αποφασίζεις μια ωραία μέρα ότι κάτι δεν σε ευχαριστεί, και συνειδητοποιείς ότι είσαι ο μόνος που μπορεί να το αλλάξει. Κι έτσι, παίρνεις την μεγάλη απόφαση και μια βαθιά ανάσα και κάνεις το βήμα! Γιατί, αν δεν κάνεις την βουτιά, δεν θα μάθεις ποτέ κολύμπι. Έτσι λένε...

Και το ζήτημα στην τελική είναι ακριβώς αυτό: να μην φοβηθείς να κάνεις το βήμα! Και να μην περιμένεις την κατάσταση να αλλάξει από μόνη της! Εσύ αλλάζεις τον εαυτό σου και ό,τι περνάει από το χέρι σου, και ό,τι είναι να γίνει θα γίνει στο τέλος, αλλά εσύ δεν θα έχεις μείνει αμέτοχος στην ζωή σου.

Πέτρα που κυλάει δεν χορταριάζει. Έτσι μου είπαν πρόσφατα... Κι εγώ είπα να το ακούσω.

With love,

{Marianna}

 

 

20 sec reading: Η δουλειά ενός αγγέλου

Πολλά χρόνια πριν, ζούσε ένας άνδρας που είχε την ικανότητα να αγαπά και να συγχωρεί κάθε άνθρωπο που συναντούσε. Εξαιτίας αυτής του της ικανότητας, ο Θεός έστειλε έναν άγγελο να του μιλήσει.

«Ο Θεός μου ζήτησε να σε επισκεφθώ και να σου πω ότι θέλει να σε ανταμείψει για την καλοσύνη σου», είπε ο άγγελος.

«Όποια χάρη επιθυμείς, αυτή θα σου δοθεί. Θα ήθελες να έχεις το χάρισμα της θεραπείας;»

«Οπωσδήποτε όχι», απάντησε ο άνδρας. «Προτιμώ ο Θεός ο ίδιος να επιλέγει ποιοι θα θεραπεύονται.»

«Τι θα έλεγες τότε το χάρισμα του να μπορείς να φέρνεις τους αμαρτωλούς στο μονοπάτι της Αλήθειας;»

«Αυτό είναι ένα έργο για τους αγγέλους σαν εσένα. Δεν θέλω να με λατρεύουν και να χρησιμεύω ως παράδειγμα για όλη μου τη ζωή.»

«Δεν μπορώ να πάω πίσω στον παράδεισο χωρίς να σου δωρίσω ένα θαύμα. Αν δεν επιλέξεις εσύ κάποιο, θα είσαι υποχρεωμένος να δεχτείς όποιο σου προσφέρω εγώ.»

Ο άνδρας το σκέφτηκε λίγο κι ύστερα απάντησε: «Τότε θα ήθελα το Καλό να γίνεται μέσα από εμένα, χωρίς όμως κανείς να το προσέχει- ούτε καν εγώ ο ίδιος, ώστε να μην υποπέσω στο αμάρτημα της ματαιοδοξίας»

Και τότε ο άγγελος έδωσε στην σκιά του άνδρα την δύναμη να γιατρεύει, αλλά μόνο όταν ο ήλιος έφεγγε το πρόσωπό του.

Με αυτό τον τρόπο, όπου κι αν πήγαινε, οι ασθενείς θεραπεύονταν, η γη γινόταν ξανά εύφορη, και οι δυστυχισμένοι άνθρωποι έβρισκαν ξανά τη χαρά της ζωής.

Ο άνδρας ταξίδεψε για πολλά χρόνια σε όλον τον κόσμο, χωρίς να παρατηρεί τα θαύματα που έκανε, επειδή όταν εκείνος κοιτούσε τον ήλιο, η σκιά του ήταν πάντα πίσω του.

Με αυτό τον τρόπο μπόρεσε να ζήσει και να πεθάνει χωρίς ποτέ να γνωρίζει την αγιότητά του. 

  
Πηγή: http://paulocoelhoblog.com/2013/10/21/a-task-for-angels/

With love,

{Marianna}