Martiniiiii!!!!!

Σας καλημερίζω από την όμορφη Πάτρα! Ήρθα για την καθιερωμένη πια μηνιαία επίσκεψη, μετά από πολλές δυσκολίες που περάσαμε αυτή την εβδομάδα! Τώρα κάθομαι σε ένα καφέ απέναντι από τη σχολή του αγοριού μου που έχει Ίντερνετ, για να κάνω εργασία όσο εκείνος θα κάνει μάθημα!!! χεχε!

Επ' ευκαιρίας, είπε να δημοσιεύσω (επιτέλους) το Martini award που μου έχουν δώσει τρεις αγαπημένες μπλογκο-φίλες: Η συνονόματη από τον Ονειρόκοσμό της, η Μαρία με τις γυναικείς υποθέσεις της, και η Ελένη που έτσι, χωρίς πρόγραμμα μας δείχνει τις ομορφιές που φτιάχνει! Κορίτσια, σας ευχαριστώ και τις τρεις πάαααρα πολύ για την τιμή που μου κάνατε!!!

Τώρα εγώ, αν έχω καταλάβει καλά, πρέπει να περιγράψω κάποια έξοδο ή κάποια απόδραση... Γενικά, δεν μπορώ να πω ότι έχω κάποια τρελή εμπειρία που να συνοδεύεται με... πιώμα! Δεν έχω μεθύσει ποτέ (και το λέω με περηφάνια!) και ούτε σκοπεύω, μιας και δεν βρίσκω ούτε ένα καλό σε αυτό! Γι' αυτό θα σας πω μια χαζούλα εμπειρία, που για μας έβγαλε πολύ γέλιο την στιγμή εκείνη...

Λοιπόν, έχουμε πάει για μεξικάνικο με τις όμορφες φίλες μου, έχουμε φάει ωραία και καλά, και στο τέλος μας φέρνουν ωραιότατο λεμοντσέλο... Το οποίο είχε μια επίσης ωραιότατη όψη... σαπουνάδας! Και μια γεύση μη σας πω! Δεν νομίζω ότι είχε κάποιο πρόβλημα, απλά έτσι ήταν!... Εμείς φυσικά αρχίσαμε να λέμε ό,τι βλακεία μας ερχόταν, και να κάνουμε κι ό,τι βλακεία μας ερχόταν!...

Το... σαπουντσέλο!!!

Εγώ με την Δημητρούλα μου...

Η Μέλια μου...

Όχι, δεν μας σέρβιραν κουφέτα... Τα βρίκαμε σε κάποια από τις τσάντες μας, και είπαμε να τα βγάλουμε φωτό μαζί με το λεμπντσέλο... Ό,τι να'ναι!

Κι επειδή με το λεμοντσέλο κάνεις το καλύτερο κέφι (Ε; Μαμά Μαρία, Μπέττυ, Αγγελική και Χαρά;;;;), εγώ έπιασα φιλίες με τον κυριούλη από δω... Δεν ξέρω τι είναι, προφανώς μια μεξικάνικη μάσκα;...

Αυτάααααα...! Πλάκα είχε...
Κι επειδή είμαι πολύ κακή στο να μοιράζω βραβεία, απλά δεν θα το κάνω! Άλλωστε, νομίζω ότι το έχετε ήδη πάρει οι περισσότερες, αν όχι όλες!...

Λοιπόν, σας φιλώ, κι εύχομαι να έχετε ένα όμορφο Σαββατοκύριακοοοο!!!!

Πρόσκληση σε... Tea Party!!!

Καλώς ήρθατε στο μπλογκο-σπιτάκι μου! Περάστε, περάστε! Βολευτείτε, σαν στο σπίτι σας! Αχ, πόσο χαίρομαι που ήρθατε! Καλέ, τι αγένεια! Τι να σας κεράσω δεν ρώτησα! Μα φυσικά, ένα τσάι είναι ό,τι πρέπει αυτή τη στιγμή! Δώστε μου μόνο δυο λεπτά...

...να βγάλω το γλυκό από το φούρνο!

Καίει! Να το αφήσω να κρυώσει και να το βάλω στην βάση...

Μιάμ! Σο-κόλαση!!!

Και τώρα το τσάι!...

Βοηθήστε με λίγο, θέλω να κατεβάσω αυτές τις μεγάαααλες κούπες, τις απολαυστικές!...

...και το κουτί που φυλάω τα τσάγια μου!!!

Με την πολύτιμη βοήθεια της μαμάς Μαρίας, και μετά από αρκετά λαθάκια, κατάφερα να φτιάξω αυτό το κουτί για να φυλάω τα τσαγάκια μου!...

Decoupage σε ξύλινο κουτί. Χρησιμοποίησα μόνο χαρτοπετσέτες.

Ας το ανοίξουμε...

Τι τσαγάκι προτιμάτε;...

Πράσινο και μαύρο τσάι σε συνδυασμό με ηλίανθο, γιασεμί και μπουμπούκια τριαντάφυλλου;...

...ή μήπως Rooibos με κομμάτια απολαυστικής σοκολάτας και γευστικής μπανάνας;;;...

Φυσικά, έχω και πράσινο τσάι με λεμόνι ή γιασεμί, αλλά αυτά σε φακελάκι....

Άαααχ, τσάι να είναι κι ό,τι να'ναι!...

Σερβιριστείτε λοιπόν!

Ελπίζω να το απολαύσετε!...

Καλημέρα σε όλες και όλους!...

Υ.Γ. Παρεμπιπτόντως, το γλυκό μετά την πρώτη φορά που σέρβιρα έμεινε μόνο τόσο... χεχε!

Συνταγή εδώ. Χρησιμοποιείστε μεγάλη φόρμα (αν χυθεί η σως στον φούρνο την κάτσατε, ακόμη δεν έχω καταφέρει να καθαρίσω τον δικό μου!...Ούπς!). Και μην χρησιμοποιήσετε φόρμα από σιλικόνη καλύτερα...

Το πιο ωραίο μας τραγούδι...

Ας πούμε πως... εδώ κρύβεται η αισιοδοηξία που πολλές φορές μου ζητάτε στα όμορφα σχόλιά σας να έχω... :)

Πολλές καλημέρες!!!... ^_^

 

 

{Flowjob_ Το πιο ωραίο μας τραγούδι}


Λοιπόν. Αγάπησα, με μίσησες.
Σου μίλησα, δε μίλησες.
Δεν πρόδωσα, με πρόδωσες.
Συγχώρεσα, δεν μπόρεσες.
Συγνώμη δε ζήτησες, στα μάτια δε με κοίταξες.
Πώς θες λοιπόν οι δυο μας να ζούμε στον ίδιο κόσμο;...

Κλήρωσηηηηη!!!!!

Καλημέρες σε όλους! Εύχομαι να έχετε μια όμορφη Κυριακή, και να μπορέσετε κι εσείς, όπως κι εγώ, να είστε χαρούμενοι μες στην ανησυχία που μας κυριεύει τον τελευταίο καιρό...!

Ήρθε λοιπόν η ώρα για την κλήρωση του blog candy! Κατ' αρχάς, να σας ευχαριστήσω για την συμμετοχή σας, και να ευχηθώ καλή επιτυχία σε όλες!

Βήμα 1: σας μετράω...

Βήμα 2: Κατεβάζω το gadgetάκι από την random.org και βάζω τον αριθμό σας...

Βήμα 3: Ζητάω από το μηχανάκι να διαλέξει έναν από σας... Και η νικήτρια είναιαιαιαιαιαιαιαιαι...

... το Νο1, δηλαδή η χαραυγή!!!

Συγχαρητήρια!!!

Χαραυγή μου, όποτε θες επικοινώνησε μαζί μου, για να μου δώσεις την διεύθυνσή σου!

Όσο για τις υπόλοιπες, να σας ευχαριστήσω και πάλι, και να σας ευχηθώ να είστε πάντα τυχερές, κι ας μην ήσασταν σήμερα στο δικό μου candy!...

Σας φιλώ!...

Υ.Γ. Επειδή το πιθανότερο είναι να μην το δει κανείς (!), έφτιαξα σελίδες στο blog μου (βλ. πάνω πάνω, κάτω από τον τίτλο), όπου μπορείτε να βρείτε πλέον τις προτάσεις μου, τρόπους επικοινωνίας μαζί μου, καθώς και διάφορα πράγματα από σας προς εμένα και το αντίθετο...! Αν θέλετε, ρίξ'τε μια ματιά!...

Ζήτησε και θα σου δωθεί...

Αυτό είναι τίτλος από ένα βιβλίο του Έμμετ Φόξ, το οποίο εγώ δεν έχω διαβάσει (ακόμα) αλλά τέλος πάντων! Η ανάρτηση αυτή δεν έχει καμία σχέση με τη φιλοσοφία...

Στην προ-προηγούμενη ανάρτηση Ένα τσαμπί... χάντρες!!!, η εδώ-και-λίγο-καιρό-μπλογκοφίλη μου Dee Dee μου πρότεινε το εξής για τα σκουλαρίκια: "Δοκιμασε και να ειναι ασυμμετρα, θα ειναι πιο ιδιαιτερα νομιζω :)"

Εγώ σου το έταξα από κάτω, θα τα φτιάξω και θα σου αφιερώσω την ανάρτηση! Κι επειδή όταν λέω κάτι μου αρέσει να το κάνω κιόλας... Ιδού η απόδειξη...

Στην βασική δομή τους μοιάζουν με τα προηγούμενα, μόνο που τώρα οι χαντρούλες κρέμονται μόνο στο τέλος κι όχι κατά μήκος.

Αυτή τη φορά διάλεξα τα αγαπημένα μου χρώματα, καφέ και λευκό...
Η αλήθεια είναι ότι δεν μου βγήκαν όσο ασύμμετρα θα ήθελα, αλλά παίζοντας μαθαίνω, οπότε την επόμενη φορά που θα μου έρθει τέτοια έμπνευση θα ξέρω!...

Λοιπόν Dee Dee μου; Ανταποκρίνονται καθόλου σε αυτό που είχες σκεφτεί όταν μου έριξες την πρόταση στο τραπέζι; Το ελπίζωωωωω!...



✿ܓ✿ܓ✿ܓ

Στο σημείο αυτό να σας θυμήσω, όσες δεν το έχετε ήδη κάνει, να πάρετε μέρος στο blog candy μου!!! Θα είναι ανοιχτό μέχρι την Κυριακήηηηηη!!!!....

Σας φιλώ... 

Υ.Γ. Η αναισθησία στο μεγαλείο της είμαι αυτές τις μέρες... Δεν ξέρω τι μου γίνεται με όσα συμβαίνουν στην χώρα... Στρουθοκαμηλίζω once again...