Μεγάλωσα σε ένα σπίτι που πάντα κατακλίζoταν από υλικά για πολλά και διάφορα χόμπι... Η μανούλα μου, ανήσυχο και άκρως καλλιτεχνικό πνεύμα, ασχολιόταν πάααντα με κάτι! Μπορώ να θυμηθώ διακοσμητικά από γύψο, αποξεραμένους καρπούς και άνθη σε περίτεχνα στεφάνια, λαδομπογιές και ακουαρέλες σε (φιλότιμες προσπάθειες για) ζωγραφικούς πίνακες (σόρρυ μανούλααα!!! ^^), μπαχαρικά και σάλτσες σε συνταγές για φαγητά που ποτέ δεν τρώγαμε με μεγάλη προθυμία και τελικά νικούνταν κατά κράτος από την Ζακυνθινή κουζίνα, πολύχρωμες πλάκες παραφίνης που λιώνονταν και σχημάτιζαν όμορφα κεριά και λαμπάδες προς διακόσμηση, μαλακά μαλλιά για όμορφα κασκόλ που γέμισαν τις ντουλάπες μας και φοριούνται κάθε χειμώνα με καμάρι, χιλιάδες χάντρες που μετασχηματίζονταν σε λαμπερά κοσμήματα, χαρτοπετσέτες, ρυζόχαρτα και χαρτιά, και όοολων των ειδών οι επιφάνειες να διακοσμούνται υπέροχα με την τεχνική του decoupage (με αυτό ασχολείται τώρα η μανούλα μου, και φαίνεται ότι βρήκε αυτό που της ταιριάζει πιο πολύ!)... Απ’ όλα δοκίμαζα κάθε φορά, μιας και μου αρέσει κι εμένα να ανακατεύομαι με τα υλικά και να φτιάχνω πράγματα που κανείς άλλος δεν έχει, πράγματα με τη μοναδική αξία του χειροποίητου... Απ’ όλα όμως, σε ένα κόλλησα: στο scrapbooking...
Τί είναι το scrapbooking;... To Scrapbooking είναι η μέθοδος να διατηρείς προσωπικές και οικογενειακές ιστορίες μέσα από φωτογραφίες, εκτυπώσεις και αναμνηστικά, όλα μαζί σε διακοσμημένα albums ή λευκώματα. Η ιδέα αυτή, του να κρατάς έντυπο υλικό προσωπικού ενδιαφέροντος ανάγεται ίσως και στην εποχή της εφεύρεσης της τυπογραφίας!
Με τη χρήση απλών αλλά όμορφων υλικών, όπως χαρτιά, ψαλίδια, κόφτες, χρώματα, σφραγίδες, μελάνια, stencils, αυτοκόλλητα, rub-ons, καρφάκια, δαντέλες, κορδόνια, σύρμα, ύφασμα, χάντρες, παγιέτες και κορδέλες, φωτογραφίες, γνωμικά, γράμματα, ποιήματα και τα διάφορα αναμνηστικά δένονται σε albums και λευκώματα, με σκοπό να κρατήσουν ζωντανές τις αναμνήσεις μας!
Scrapbooks φιλίας, γάμου, οικογενειακών φωτογραφιών, μιας εκδρομής ή μιας εκδήλωσης, είναι μόνο μερικές από τις ιδέες που προσφέρονται για δημιουργία!
Και δεν θα μπορούσα να λέω ότι ασχολούμαι με το scrapbooking, και να μην σας παρουσιάσω ό,τι πιο όμορφο έχουν κάνει τα χεράκια μου μέχρι στιγμής σε αυτόν τον τομέα: το scrapbook για τις φίλες μου, Μαρία και Δήμητρα! Είναι το δώρο μου για εκείνες (ασχέτως που το κράτησα εγώ... Σιγά μην τους το δώσω! :P) για να τις ευχαριστήσω που είναι φίλες μου... Και νομίζω ότι όπως για μένα, έτσι και για τις ίδιες, αξίζει όσο κανένα άλλο δώρο...
Να λοιπόν μερικές φωτογραφίες με κάποιες από τις σελίδες του scrapbook. Μπρίο, νάζι, σκέρτσο και στύλ on the way!!!
Dedicated to a.ps.es! <3
Κι αν αναρωτιέστε τι συμβολίζουν τα αρχικά a.ps. ... Λυπάμαι, δεν θα μάθετε ΠΟΤΕ!!! Είναι μια γνώση που λίγοι επιτρέπεται να κατέχουν... ;)
8 σχολιασαν...:
Αυτά τα χεράκια όταν θέλουν είναι θαυματουργά!!!!!!!!!!!!!!!
Ε,καλά... Όχι να το παινευτούμε... :P
Καλά, τόσα είπα για σένα, ούτε σχόλιο;! :P
mhtera sta epsale kanonika...gelasa polu me thn kouzina!!
ws A.ps.1 eimai perhfanh gia sena k tis dhmiourgies sou...pragmati einai apo ta pio omorfa dwra gt to omorfotero einai h filia mas...
keep going...do your best as always...
Εμπνευσμένη εισαγωγή, δεν μπορείς να πεις! :p Θα συνεχίσω φίλη μου... Τ’ αφήνω εγώ τώρα;... :)
Καλώς το Μαριαννάκι!!! Αυθεντικη, χαρούμενη και με ταλέντο, με μητέρα Υδροχόο (καταλαβα τι θα λέει και η δικιά μου κόρη σε λίγα χρόνια ;)) και φρέσκια φρέσκια!!! Καλώς σε βρήκα
Πολλές καλημέρες! Σας ευχαριστώ πολύ για το καλωσόρισμα και που γίνατε αναγνώστρια, είναι η μεγαλύτερη χαρά για μένα να βλέπω ότι παρακολουθούν το blog μου τόσο δραστήρια και δημιουργικά άτομα του χώρου! :D
Ξέρω ότι το blog μου δεν έχει ακριβώς... χαρακτήρα αυτή τη στιγμή: είναι λίγο απ’ όλα, ούτε scrapbooking μόνο, ούτε κείμενα μόνο, ούτε τα νέα μου μόνο... Αλλά τώρα που το σκέφτομαι... Έχει χαρακτήρα... Τον δικό μου! Είμαι ό,τι να’ ναι, ασχολούμαι με όλα, και έχω 5000 σκέψεις στο κεφάλι μου, που με απασχολούν όλες εξίσου (αν και όχι ταυτόχρονα, γιατί έχω κι αυτό το πρόβλημα... Σαν τους άντρες κι εγώ: δεν μπορώ να κάνω ποτέ 2 πράγματα ταυτόχρονα! χαχαχαχα!!!! :P) Τέλος πάντως, αυτό που μ’ ενδιαφέρει περισσότερο είναι η αυθεντική έκφραση... :) Και πάλι ευχαριστώ για το καλωσόρισμα!... ^^
Υ.Γ. Παρεμπιπτόντως, η μανούλα είναι Παρθένος, όχι Υδροχόος! Από πού το νομίσατε αυτό;... :D
χα χα χα καλέ μη μου γράφεις στον πλυθηντικό σε 4 μήνες μπαίνω στα πρώτα άντα και ήδη με έχει πιάσει κατάθλιψη μη μου το κάνεις κι εσύ αυτό!!!!! χα χαχα
Οσο για το Υδροχόος εγώ είμαι Υδροχόος και προς στιγμήν πίστεψα πως είναι κι η μαμά το ίδιο !!!! χι χι
Αυτό είναι το νόημα! Να μας αντιπροσωπεύει αυτό που κάνουμε ο,τι κι αν είναι!!! Ακόμα και λίγο απο όλα (σαν το δικό μου!!!) Φιλιά πολλά
Πού να το ξέρω καλέ κυρία ότι είσαι πιτσιρίκα;... Εγώ χρησιμοποίησα τον πληθυντικό για να’ μαι μέσα! :P Δεν θα επαναληφθεί!
Όχι, Παρθένος είναι η μανούλα, αλλά τελικά... όλοι τα ίδια είμαστε! :P Φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου