Ζήτησε και θα σου δωθεί...

Αυτό είναι τίτλος από ένα βιβλίο του Έμμετ Φόξ, το οποίο εγώ δεν έχω διαβάσει (ακόμα) αλλά τέλος πάντων! Η ανάρτηση αυτή δεν έχει καμία σχέση με τη φιλοσοφία...

Στην προ-προηγούμενη ανάρτηση Ένα τσαμπί... χάντρες!!!, η εδώ-και-λίγο-καιρό-μπλογκοφίλη μου Dee Dee μου πρότεινε το εξής για τα σκουλαρίκια: "Δοκιμασε και να ειναι ασυμμετρα, θα ειναι πιο ιδιαιτερα νομιζω :)"

Εγώ σου το έταξα από κάτω, θα τα φτιάξω και θα σου αφιερώσω την ανάρτηση! Κι επειδή όταν λέω κάτι μου αρέσει να το κάνω κιόλας... Ιδού η απόδειξη...

Στην βασική δομή τους μοιάζουν με τα προηγούμενα, μόνο που τώρα οι χαντρούλες κρέμονται μόνο στο τέλος κι όχι κατά μήκος.

Αυτή τη φορά διάλεξα τα αγαπημένα μου χρώματα, καφέ και λευκό...
Η αλήθεια είναι ότι δεν μου βγήκαν όσο ασύμμετρα θα ήθελα, αλλά παίζοντας μαθαίνω, οπότε την επόμενη φορά που θα μου έρθει τέτοια έμπνευση θα ξέρω!...

Λοιπόν Dee Dee μου; Ανταποκρίνονται καθόλου σε αυτό που είχες σκεφτεί όταν μου έριξες την πρόταση στο τραπέζι; Το ελπίζωωωωω!...



✿ܓ✿ܓ✿ܓ

Στο σημείο αυτό να σας θυμήσω, όσες δεν το έχετε ήδη κάνει, να πάρετε μέρος στο blog candy μου!!! Θα είναι ανοιχτό μέχρι την Κυριακήηηηηη!!!!....

Σας φιλώ... 

Υ.Γ. Η αναισθησία στο μεγαλείο της είμαι αυτές τις μέρες... Δεν ξέρω τι μου γίνεται με όσα συμβαίνουν στην χώρα... Στρουθοκαμηλίζω once again...