Καλώς ήλθατε! Ελπίζω να σας κρατήσω ευχάριστη συντροφιά με τις ανησυχίες μου: ζωή, σχέσεις, καλλιτεχνικές δημιουργίες, ταξίδια, φωτογραφία, τραγούδι, προβληματισμοί και πολλά άλλα!...
RSS

Translate my blog in your own language!

English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

Σάββατο 5 Μαρτίου 2011

Η πιο παλιά μάχη...


Καλό... Κακό... Έχετε σκεφτεί ποτέ πόσο σχετικές είναι αυτές οι έννοιες; Πολλές φορές κρίνουμε καταστάσεις και άτομα σε κλάσματα δευτερολέπτου, όλα τα κατηγοριοποιούμε σε άσπρο και μαύρο... Αλλά μήπως δεν είναι έτσι τα πράγματα;...
Όλοι υποστηρίζουμε πως θέλουμε να κάνουμε το καλό... Κι όμως, νομίζω πως όλοι λίγο πολύ κάνουμε τόσο κακά πράγματα... Στον εαυτό μας, στους γύρω μας, σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας... Και δεν το καταλαβαίνουμε. Πάντα όμως υπάρχει κάτι κακό στις πράξεις μας, κάτι που τις αμαυρώνει. Ζήλια, θυμός, εγωισμός, ιδιοτέλεια... Εκτός αν προσπαθήσουμε συνειδητά για το αντίθετο. Γράφω μπερδεμένες σκέψεις, ορμώμενη από ένα τραγούδι, και κάτι που διάβασα... Σας τα δίνω και τα δύο...


~ ~ ~

Σε ένα Πανεπιστήμιο υπήρχε ένας καθηγητής με φήμη για την εχθρότητά του προς την Χριστιανική πίστη. Στο πρώτο μάθημα κάθε εξαμήνου, εάν υπήρχε ανάμεσα στους φοιτητές κάποιος Χριστιανός, επιχειρούσε να χλευάσει την πίστη του.

Ρώτησε λοιπόν τους φοιτητές:
- Είναι τα πάντα δημιουργήματα του Θεού;
Ένας φοιτητής με βεβαιότητα του απάντησε:
- Μάλιστα, κύριε καθηγητά.
Ο καθηγητής τότε του είπε:
- Αφού τα πάντα τα δημιούργησε ο Θεός, τότε και το Κακό είναι δικό του δημιούργημα και σύμφωνα με την αρχή ότι τα έργα καθορίζουν τι είμαστε, ο Θεός είναι το Κακό.
Ο φοιτητής αυτός αποστομώθηκε και δεν είχε να απαντήσει κάτι. Ο καθηγητής ικανοποιημένος με τον εαυτό του είπε στους φοιτητές πως η πίστη στο Θεό είναι παρά ένας μύθος.

Ένας άλλος φοιτητής στη συνέχεια σήκωσε το χέρι του και τον ρώτησε :
- Κύριε καθηγητά, μπορώ να σας ρωτήσω και εγώ μία ερώτηση ;
- Βεβαίως, απάντησε ο καθηγητής.
- Το κρύο υπάρχει, κύριε καθηγητά;
- Τι ερώτηση είναι αυτή; Βεβαίως και υπάρχει. Ποτέ δεν ένιωσες το κρύο;
Οι υπόλοιποι φοιτητές γέλασαν με την ερώτηση του συμφοιτητή τους.

Όμως αυτός ο φοιτητής συνέχισε απτόητος :
- Στην πραγματικότητα όμως το κρύο δεν υπάρχει. Σύμφωνα με τους νόμους της φυσικής, εκείνο που εμείς θεωρούμε σαν κρύο δεν είναι τίποτε άλλο από την απουσία της θερμότητας. Στο απόλυτο «μηδέν» (-460 βαθμούς Fahrenheit ή -273 Celsius) υπάρχει πλήρης απουσία θερμότητας. Το κρύο αυτό καθαυτό δεν υπάρχει. Εμείς δημιουργήσαμε τη λέξη αυτή για να περιγράψουμε τι νιώθουμε όταν δεν υπάρχει θερμότητα.

Και ο φοιτητής συνέχισε:
- Τι λέτε, κύριε καθηγητά, το σκοτάδι υπάρχει;
- Βεβαίως και υπάρχει, απάντησε ο καθηγητής.
- Όχι κύριε καθηγητά, ούτε το σκοτάδι υπάρχει. Στην πραγματικότητα το σκοτάδι είναι η απουσία του φωτός. Εμείς μπορούμε να ερευνούμε το φως, αλλά δεν μπορούμε να ερευνήσουμε το σκοτάδι. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την πρίσμα του Νεύτωνα για να αποσυνθέσουμε το φως σε αλλά χρώματα και να ερευνήσουμε το μήκος κύματος του κάθε χρώματος. Όμως δεν μπορούμε να μετρήσουμε και να αποσυνθέσουμε το σκοτάδι. Η ακτίνα του φωτός μπορεί να μπει στο σκοτάδι και να το φωτίσει. Πως μπορείτε να μετρήσετε σε πιο βαθμό έχουμε σκοτάδι; Μόνο μετρώντας το ποσοστό του φωτός. Δηλαδή, το σκοτάδι είναι μία έννοια την οποία οι άνθρωποι χρησιμοποιούν για να περιγράψουν την κατάσταση που υπάρχει όταν απουσιάζει το φως.

Και μετά ο φοιτητής συνέχισε:
- Κύριε καθηγητά, το κακό υπάρχει;
Ο καθηγητής απάντησε με, όχι και μεγάλη, βεβαιότητα:
- Δεν είναι Κακό αυτό που βλέπουμε καθημερινά; Η σκληρότητα μεταξύ των ανθρώπων, τόσα εγκλήματα και βία παντού στον κόσμο, όλα αυτά κατά τη γνώμη μου είναι παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι υπάρχει το Κακό.
- Και όμως, το Κακό δεν υπάρχει, κύριε καθηγητά. Το Κακό είναι απλά η απουσία του Θεού. Είναι μία λέξη που μοιάζει στο κρύο και το σκοτάδι, δηλαδή μία λέξη που οι άνθρωποι επινόησαν για να περιγράψουν την απουσία του Θεού.
Ο Θεός δεν δημιούργησε το Κακό. Το Κακό δεν είναι σαν την αγάπη, που υπάρχει όπως η θερμότητα και το φως. Το Κακό είναι αποτέλεσμα της απουσίας στην καρδιά του ανθρώπου της Θεϊκής Αγάπης. Είναι σαν το κρύο που έρχεται όταν απουσιάζει η θερμότητα, η σαν το σκοτάδι που έρχεται όταν δεν υπάρχει το φως.

Και ο καθηγητής δεν είχε να απαντήσει τίποτα.

(Δανεισμένο από εδώ)

~ ~ ~

ჱܓ Το να έχεις τη φήμη του κακού, κάνοντας καλό, είναι μεγαλοπρέπεια.
Μάρκος Αυρήλιος

ჱܓ Οι κακοί ξαφνιάζονται πάντα όταν συναντούν ανθρώπους ικανούς και ταυτόχρονα καλούς.
Marquis de Vauvenargues

ჱܓ Το μισό από το κακό που γίνεται στον κόσμο γίνεται από ανθρώπους που θέλουν να αισθανθούν σπουδαίοι. Δεν έχουν την πρόθεση να κάνουν κακό. Αλλά το κακό δεν τους ενδιαφέρει.
T. S. Eliot

ჱܓ Η πηγή του καλού μπορεί να αναβλύζει πάντα, αν πάντα σκάβεις.
Μάρκος Αυρήλιος

ჱܓ Το γεγονός πως ο άνθρωπος γνωρίζει το καλό και το κακό, αποδεικνύει την ανωτερότητα της σκέψης του σε σχέση με τα ζώα. Το γεγονός πως, παρ' όλα αυτά, κάνει το κακό, αποδεικνύει την ηθική κατωτερότητα σε σχέση με τα ζώα.
Mark Twain

ჱܓ Κανένας άνθρωπος δεν επιλέγει το Κακό επειδή είναι το Κακό. Το περνάει κατά λάθος για την ευτυχία, για το Καλό που ψάχνει.
Mary Wollstonecraft

ჱܓ Το Καλό είναι πιο δύσκολο από το Κακό. Η δημιουργία είναι πιο δύσκολη από την καταστροφή.
Ανώνυμος

ჱܓ Άμα προσεύχεσαι το πρωί, έχεις ολόκληρη τη μέρα μπροστά σου να κάνεις το κέφι σου και τις βρωμοδουλειές σου.
Μέριλυν Μονρόε

ჱܓ Καλύτερα ελεύθερα «κακός», παρά ψυχαναγκαστικά «καλός».
Βαμβουνάκη Μ.,

ჱܓ Κάνε για δέκα χρόνια το καλό, και κανείς δε θα το πάρει χαμπάρι. Κάνε για μια ώρα το κακό, και θα γίνεις διάσημος.
Σοφία των Σαμουράι

ჱܓ Όλοι οι άγγελοι νοσταλγούν την κόλαση.
Ντόροθι Σέγιερς

ჱܓ Το καλό και το κακό είναι προκαταλήψεις του Θεού… είπε το φίδι.
Νίτσε


~ ~ ~


{FF.C._ Η πιο παλιά μάχη}

Κι έτσι πέφτω χαμηλά... Ο ήλιος γίνεται σκοτάδι, κι η ψυχή μου μοιρασμένη σε Παράδεισο και Άδη... Ξανακάνω μιαν αρχή, μα τα ίδια λάθη πάλι!... Μια μάχη πιο παλιά απ' τη Γη και το Φεγγάρι...

6 σχολιασαν...:

Lefkothea είπε...

..............Μαριάννα,θα πάω για ύπνο με βαθιές σκέψεις....και έλεγα να χαλαρώσω παρασκευή βραδάκι...πολύ όμορφο το κειμενάκι σου....

Unknown είπε...

Αχ Μαριάννα πως μου άρεσε η ιστορία!!! Οταν υπάρχει εξυπνάδα κι ευφυία μπορεί κανείς να δημιουργήσει!!!! Σε φιλώ

Ανώνυμος είπε...

μαριαννακι γυρισατε????????..

ευχομαι να περασες ομορφα..

το κειμενο μου αρεσε παρα πολυ και θα συμφωνησω με την μαρια...

καλα να περνας..

φιλακιααααααααααααα...

Jolly είπε...

Όμορφη ανάρτηση,καλά να περνάς!

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Μαριάννα μου με κάνεις περήφανη οταν σκέφτομαι οτι αυτά τα γράφουν νέα παιδιά...άρα υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ! Καλά να περνάς καρδιά μου.

{Marianna} είπε...

Ευχαριστώ για τα σχόλιά σας!...
Εκφράζω απλά τους προβληματισμούς μου... Τους έχω μπόλικους τον τελευταίο καιρό...
Δεν ξέρω, Χαρά μου, αν αποτελώ ελπίδα, πάντως η νέα γενιά προσπαθεί να αυτο- προσδιοριστεί... :)
Φιλιά!

Δημοσίευση σχολίου