Δυνατές αγάπες...

✿✿✿

Μ' έπιασε από το χέρι και καθήσαμε στο παράθυρο.
-Κοίτα, της λέω. Όλα γκρεμίστηκαν... Όλα είναι ξερά. Βρώμικα... Τίποτα δεν έχει μείνει όρθιο.
-Ναι..., μου είπε ύστερα από σκέψη. Έτσι είναι. Όμως... Έλα να δεις κάτι. Εκεί... Στο βάθος του κήπου. Βλέπεις; Βλέπεις ένα κλαδί ανθισμένης αμυγδαλιάς; Αυτό θα πάρεις οδηγό, μικρή αγαπημένη μου Αργυρένια. Κι αν ακούσεις καλά τι θα σου πει, σίγουρα θα σε ξαναβγάλει στο δρόμο της ζωής. Περίμενε. Πάω να στο φέρω...
Κατέβηκε στον κήπο και μου' φερε ένα μεγάλο κλαδί ανθισμένης αμυγδαλιάς. Το' βαλε σ' ένα ανθοδοχείο και τ' ακούμπησε στο κομοδίνο μου.
-Κοίτα ν'ακούς καλά τι θα σου λέει.
Μου είπε με το πιο γλυκό χαμόγελο του κόσμου.
Κι έφυγε.
Όλα γκρεμίστηκαν. Τίποτα δεν είχε απομείνει όρθιο. Μόνο ένα κλαδί ανθισμένης αμυγδαλιάς.

{Αλκυόνη Παπαδάκη_ Το ταξίδι που λέγαμε...}

ღ ℒℴνℯ ღ



 Τέτοιες όμορφες σκέψεις έχω απόψε... Για αγάπες... Αγάπες αδελφικές, σαν αυτή της Αργυρένιας και της Απολλωνίας, που ποιος ξέρει αν τελικά έκαναν το ταξίδι που λέγανε... Που όμως "φτάνει που, ενώ τρύπησε το τσεπάκι της ψυχής μας, δεν χάσαμε ποτέ τα ναύλα του ονείρου!"...

Ή και αγάπες ερωτικές...




{Μια αγάπη δυνατή_ Μηδενιστής feat. Αντιγόνη Τσιπλακίδη}

ೋღ ♥ ღೋ

Έφτιαξα βαλίτσα, φεύγω για Πάτρα αύριο... Για καλό. Για γιορτή. Για αγάπη...

Είναι περίπλοκο τελικά...

Αγάπη αληθινή, δυνατή: δύσκολο, μα υπάρχει!...

Βρήκα τον άγγελό μου...

Όλοι μας έχουμε.

Εγώ βρήκα τον δικό μου, τον πήρα και φεύγουμε...

Σας φιλώ...


Υ.Γ. Μην ξεχνάτε να δηλώνετε συμμετοχή στο "Ηλιόλουστο δώρο" μου!!! :)
Και να το προωθείτε μέσω και του δικού σας μπλόγκ! :)