Καλώς ήλθατε! Ελπίζω να σας κρατήσω ευχάριστη συντροφιά με τις ανησυχίες μου: ζωή, σχέσεις, καλλιτεχνικές δημιουργίες, ταξίδια, φωτογραφία, τραγούδι, προβληματισμοί και πολλά άλλα!...
RSS

Translate my blog in your own language!

English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

Κατασκευές, επισκευές και μαστορέματα...


Πιστεύω πως σε όλα τα σπίτια υπάρχει μια μικρή γωνίτσα, όπου ο καθένας φυλάει κάτι που έσπασε, ξηλώθηκε, ξεκόλλησε κλπ, ώστε να το φτιάξει αργότερα... Και κάποια στιγμή, αυτή η γωνίτσα γεμίζει, φτάνουμε στο απροχώρητο και λέμε "Τώρα ήρθε η ώρα σου!"...



Έτσι συνέβη και με την δική μου γωνίτσα (επιτέλους!)... Και ήρθε η ώρα να επισκευάσω κάτι πραγματάκια, που τα καημένα δεν θέλανε και ιδιαίτερο κόπο, παρά μόνο 10 λεπτά από το χρόνο μου!...


Επισκευή Νο1- Το σπασμένο βραχιόλι




Ένα από τα δύο βραχιολάκια που μου είχε δώσει η Δημητρούλα να της φτιάξω γιατί της είχαν σπάσει. Οι πετρούλες είναι φεγγαρόπετρα και πέτρα από ηφαίστιο (και καλά μου :P ). Το μόνο που χρειαζόταν ήταν να ξαναφτιάξω το βραχιολάκι με καινούριο σύρμα, στοπάκια και κουμπώματα! Και έτοιμο...








 Επισκευή Νο2- Το ξεφτισμένο βραχιόλι




Αυτό είναι το δεύτερο βραχιολάκι της Δημητρούλας. Οι χάντρες του είναι φεγγαρόπετρα και μάτι της γάτας. Το σχοινάκι είχε κοπεί σε ένα σημείο, και ήταν έτοιμο να κοπεί και σε άλλα, κι έτσι ήθελε αλλαγή. Αντικατέστησα το λιλά ταλαιπωρημένο κορδόνι με λευκό, και να το, σαν καινούριο!...






 Επισκευή Νο3- Το βραχιόλι με τα κρόσια




Στο τέλος αποφάσισα να ασχοληθώ και με το βραχιόλι που φορούσα στο πόδι μου. Τα κορδονάκια που το κρατούσαν στη θέση τους είχαν ξεφτίσει εντελώς από τα μπάνια και μου λύνονταν συνέχεια. Πήρε λοιπόν κι αυτό τη σειρά του... Συμμάζεψα τα σχοινάκια και πέρασα και μια μεγάλη χάντρα στο τελείωμα, σαν κούμπωμα.






Με τη διαφορά πως σε αυτή την περίπτωση η επέμβαση απέτυχε και ο ασθενής απεβίωσε! Γιατί δεν μου έκοψε ότι κονταίνωντας τα σχοινάκια το βραχιολάκι δεν θα έκανε πια στο πόδι μου! χεχε!...



ೋღ♥ღೋ
 
Ήταν η πρώτη φορά μετά από πολύυυ πολύ καιρό που έπιασα υλικά και εργαλεία στα χέρια μου, και αισθάνθηκα πολύ όμορφα... Ήταν μια καλή αρχή τα μαστορέματα, μπας και πάρω μπρος και αρχίσω να καταπιάνομαι με τίποτα... :)
 
Σας φιλώ!...
 
 
Υ.Γ. Μόνο η fimo- αρκουδίτσα μου έμεινε με το παράπονο!...
 
 

 
 


4 σχολιασαν...:

Pelagie deParis είπε...

Αχ, τί καλά που άρχισες να συμμαζεύεις και να τακτοποιείς εκκρεμείς υποθέσεις! Είμαστε πολλές.
Από την άλλη, η καημένη η αρκουδίτσα (τί όμορφη που είναι!), γιατί έμεινε παραπονεμένη και δεν της κόλλησες το ποδαράκι της; Να της το βάλεις, για να πάει να ψάξει τον καλό της, που της λείπει.
Φιλιά, καλό Σαββατοκύριακο!

{Marianna} είπε...

χαχα, ναι η καημένη, τι φταίει κι αυτή... Και είνια μισού λεπτού υπόθεση! Αχ, αυτή η βαρεμάρα και η νοχελικότητα, μας καταστρέφουν!... Καλό Σαββατοκύριακο!

Vivika είπε...

Ε Μαριάννα γρήγορα να της φτιάξεις το ποδαράκι της. Μα δες πόσο στεναχωρημένη είναι! Αααα τα χαλασμένα βραχιόλια μπορεί να στοιβάζονται, αλλά τα ζωάκια πρέπει να τα φτιάχνεις οπωσδήποτε. Πως μπορείς να τα βλέπεις έτσι, δε σου ραγίζει η καρδιά ;)

{Marianna} είπε...

Έλα σταμάταααααα!!! :'(

Θα της το φτιάξω σήμερα κιόλας, εντάτσει;... :$

Δημοσίευση σχολίου