"Του μυαλού μου οι εικόνες να’ σβηναν σαν να’ ταν πόρνες της στιγμής..."

"Το ‘‘μυαλό,, είναι μια από εκείνες τις αμφιλεγόμενες λέξεις, όπως η ‘‘αγάπη,,. Δες το κι έτσι: έχεις έναν εγκέφαλο που κατευθύνει το σώμα σου, αποθηκεύει τις πληροφορίες και παίζει με αυτές. Ονομάζουμε τις αφηρημένες διεργασίες του εγκεφάλου ‘‘διάνοια,,. Πουθενά δεν ανέφερα το μυαλό. Ο εγκέφαλος και το μυαλό δεν είναι το ίδιο. Ο εγκέφαλος είναι αληθινός, το μυαλό όχι. Το ‘‘μυαλό,, είναι μια απατηλή απόφυση των βασικών εγκεφαλικών διαδικασιών. Περιλαμβάνει όλες τις τυχαίες, ανεξέλεγκτες σκέψεις που ξεπηδούν από το υποσυνείδητο στο συνειδητό. Η συνειδητότητα δεν είναι μυαλό, η συναίσθηση δεν είναι μυαλό. Το μυαλό είναι ένα εμπόδιο, μια ενόχληση. Ένα είδος εξελικτικού λάθους στην ανθρώπινη ύπαρξη, μια πρωτογενής αδυναμία στο ανθρώπινο πείραμα. Δεν βρίσκω καμία χρήση στο μυαλό. [...]

Ο εγκέφαλος είναι χρήσιμο εργαλείο. Μπορεί να ανακαλεί αριθμούς τηλεφώνου, να λύνει προβλήματα μαθηματικών, να δημιουργεί ποίηση. Με αυτόν τον τρόπο δουλεύει για το υπόλοιπο σώμα. Αλλά όταν δεν μπορείς να πάψεις να σκέφτεσαι ένα συγκεκριμένο πρόβλημα μαθηματικών ή κάποιον αριθμό τηλεφώνου, ή όταν, χωρίς να το θέλεις, βγαίνουν στην επιφάνεια ανήσυχες σκέψεις και αναμνήσεις, τότε δεν είναι ο εγκέφαλός σου που δουλεύει- είναι το μυαλό σου που περιφέρεται. Τότε το μυαλό σου σε ελέγχει... Ξεπετάγεται μια θυμωμένη σκέψη κι αμέσως θυμώνεις. Το ίδιο συμβαίνει με όλα σου τα συναισθήματα. Είναι οι αντανακλαστικές σου αντιδράσεις σε σκέψεις που δεν μπορείς να ελέγξεις."

Επέλεξα να ξεκινήσω την περιπέτειά μου στον κόσμο του blogging με ένα απόσπασμα από το βιβλίο που με προβλημάτισε ίσως περισσότερο απ’ όλα όσα διάβασα φέτος το καλοκαίρι: "Ο Δρόμος του Ειρηνικού Πολεμιστή" του Dan Millman. Διαβάζοντάς το, αυτό που μου έδωσε περαιτέρω τροφή για σκέψη, η ιδέα που μου έμεινε, ήταν η ανάγκη να "ξεφορτωθώ" το μυαλό μου. Με άλλα λόγια, όπως εγώ το κατάλαβα, να μην αφήνω τον εαυτό μου να παρασύρεται από ανούσιες σκέψεις που ξεπηδούν από το πουθενά και κατευθύνουν πολλές φορές την συμπεριφορά και καθορίζουν τη διάθεσή μου... Σκέψεις αρνητικές, απαισιόδοξες, ανούσιες και ανίκανες να με οδηγήσουν σε λύση του εκάστοτε (συναισθηματικού ή πρακτικού) προβλήματος... "Του μυαλού μου οι εικόνες να’ σβηναν σαν να’ ταν πόρνες της στιγμής..."

Με αυτούς τους προβληματισμούς λοιπόν, σας καλωσορίζω στο blog μου! Εδώ σκοπεύω να παραθέτω σκέψεις και ιδέες, συναισθήματα και απόψεις, περιμένοντας απαραίτητα ανταπόκριση και διάλογο!... Επίσης, μέσω αυτού του blog θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την καλλιτεχνική μου φύση, γι’ αυτό και πολύ σύντομα θα ξεκινήσω να ανεβάζω εικόνες και περιγραφές από τα διάφορα πραγματάκια που φτιάχνω: εξ’ ου και το "Hand-made... Heart-made"... Καλή μου αρχή λοιπόν! :)

With love, {Marianna}