Λίγη περισσότερη μαγεία παρακαλώ!....

 

Πάει ο παλιός ο χρόνος!... Δύσκολος. Όχι τόσο για μένα, αλλά σίγουρα για πολλούς ανθρώπους γύρω μου. Εγώ είχα ότι χρειαζόμουν: αγάπη!...

Το 2013 ήρθε κι αυτό, και παρατηρώ τους ανθρώπους γύρω μου να έχουν από αυτό τις καλύτερες των προσδοκιών. Εύχομαι κι ελπίζω αυτές οι προσδοκίες να μην διαψευσθούν, και το 2013 να είναι μια χρονιά γεμάτη φως για όλους! Μια χρονιά καλύτερη, που θα φέρει στους ανθρώπους όλα όσα στερήθηκαν, αλλά περισσότερο τη χαμένη τους συνείδηση...

 

 

Ας έρθουν οι μέρες του φωτός λοιπόν!...

 

Κι όπως λέει και ο Paulo Coelho στο παρακάτω κείμενο, ας είναι το 2013 η πρώτη χρονιά της υπόλοιπης ζωή μας!

 

 

"Κανείς δεν μπορεί να πάει πίσω, αλλά ο καθένας μπορεί να πάει προς τα εμπρός.

 

Και αύριο, όταν ο ήλιος ανατείλλει, το μόνο που έχεις να πείς στον εαυτό σου είναι:Θα σκεφτώ αυτήν την ημέρα ως την πρώτη μέρα της ζωής μου.

 



Θα κοιτάξω τα μέλη της οικογένειάς μου με έκπληξη και θαυμασμό, όντας στην ευχάριστη θέση να ανακαλύψω ότι είναι στο πλευρό μου, σιωπηλά μοιραζόμενοι αυτό το ελαχιστά κατανοητό πράγμα που ονομάζεται αγάπη.

 

Θα περάσω δίπλα από ένα ζητιάνο, ο οποίος θα μου ζητήσει χρήματα.Μπορεί να του δώσω κάτι ή μπορεί να τον προσπεράσω με τη σκέψη ότι θα τα σπαταλήσει μόνο για ποτό, και καθώς θα το κάνω, θα ακούω τις προσβολές του ξέροντας ότι είναι απλά ο τρόπος του να επικοινωνεί μαζί μου.

Θα περάσω δίπλα από κάποιον που προσπαθεί να καταστρέψει μια γέφυρα.Μπορεί να προσπαθήσω να τον σταματήσω ή μπορεί να συνειδητοποιήσω ότι το κάνει γιατί δεν έχει κανέναν να τον περιμένει στην άλλη πλευρά, και αυτός είναι ο τρόπος του να προσπαθεί να αποκρούσει τη μοναξιά του.

 

Αντί να σημειώνω πράγματα που είναι απίθανο να ξεχάσω, θα γράψω ένα ποίημα.
Ακόμα κι αν δεν έχω γράψει ποτέ ένα πριν, ακόμη και αν δεν το κάνω ποτέ ξανά, τουλάχιστον θα ξέρω ότι κάποτε είχα το θάρρος να εκφράσω τα συναισθήματά μου με λόγια.

 

Θα επιμένω να χαμογελάω, γιατί με ευχαριστεί να ξέρω ότι οι άνθρωποι πιστεύουν ότι είμαι τρελός.
Το χαμόγελο μου είναι ο τρόπος μου να πω « Μπορείτε να καταστρέψετε το σώμα μου, αλλά όχι την ψυχή μου».

 

 

 

 

 

Αν έχει λιακάδα αύριο, θέλω να κοιτάξω τον ήλιο σωστά για πρώτη φορά.
Αν έχει συννεφιά, θέλω να παρακολουθήσω τα σύννεφα για να δω προς ποια κατεύθυνση πηγαίνουν.
Πάντα σκέφτομαι ότι δεν έχω χρόνο ή δεν δίνω αρκετή προσοχή. Αύριο όμως, θα ήθελα να επικεντρωθώ στην κατεύθυνση που παίρνουν τα σύννεφα ή στις ακτίνες του ήλιου και τις σκιές που δημιουργούν.

Πάνω από το κεφάλι μου υπάρχει ένας ουρανός για τον οποίο η ανθρωπότητα εδώ και χιλιάδες χρόνια έχει υφάνει μια σειρά από λογικές εξηγήσεις.

 

Λοιπόν, εγώ θα ξεχάσω όλα όσα έμαθα για τα αστέρια και θα μετατραπούν και πάλι σε αγγέλους ή παιδιά ή σε ό, τι νιώθω ότι θέλω να πιστέψω εκείνη τη στιγμή.

 

Για πρώτη φορά, θα χαμογελάσω χωρίς αίσθημα ενοχής, επειδή η χαρά δεν είναι αμαρτία.
Για πρώτη φορά, θα αποφύγω κάτι που με κάνει να υποφέρω, επειδή το να υποφέρεις δεν είναι αρετή.

 

Θα ζήσω αυτή τη μέρα σαν να ήταν η πρώτη μου και, όσο διαρκεί, θα ανακαλύψω πράγματα που δεν ήξερα καν ότι υπήρχαν.

Ακόμα κι αν έχω περπατήσει τους ίδιους χώρους αμέτρητες φορές στο παρελθόν και είπα «Καλημέρα» με τους ίδιους ανθρώπους, το «Καλημέρα» του αύριο θα είναι διαφορετικό.
Δεν θα είναι απλή ευγένεια, αλλά μια μορφή ευλογίας.

Και αν είμαι μόνος όταν πέσει η νύχτα, θα πάω στο παράθυρο, θα κοιτάξω τον ουρανό και θα αισθάνομαι σίγουρος ότι η μοναξιά είναι ένα ψέμα, γιατί το Σύμπαν είναι εκεί για να μου κρατήσει συντροφιά.

Και τότε θα έχω ζήσει κάθε ώρα της ημέρας μου, σαν να ήταν μια συνεχής έκπληξη για μένα, για αυτό το «εγώ», που δεν δημιουργήθηκε από τον πατέρα μου ή από τη μητέρα μου ή από το σχολείο, αλλά από ό, τι έχω δει μέχρι τώρα, και που ξαφνικά ξέχασα, για να τα ανακαλύψω όλα εκ νέου.

Και ακόμα κι αν αυτή είναι να είναι η τελευταία μου μέρα στη Γη, θα την απολαύσω στο έπακρο, γιατί θα ζω με την αθωότητα ενός παιδιού, σαν να έκαναν τα πάντα για πρώτη φορά."

Κείμενο σε ελεύθερη μετάφραση, το πρωτότυπο εδώ.

Καλό κι ευτυχισμένο 2013 λοιπόν!...

 With love,

{Marianna}