Λένε...

... ότι δεν αντιλαμβάνεσαι την αξία αυτού που έχεις μέχρι να το χάσεις. Στην πραγματικότητα όμως ήξερες πολύ καλά τι είχες, απλά δεν πίστευες πως κάποια μέρα θα το έχανες...

Αν μου έχει λείψει κάτι τον τελευταίο καιρό, που η ζωή μου κυλά σε πρωτόγνωρα εξαντλητικούς ρυθμούς, είναι η δημιουργία. Πριν λίγο καιρό, κοιτούσα το γραφείο μου και τα υλικά μου και έλεγα "Δεν έχω έμπνευση... Βαριέμαι να ασχοληθώ... Θα το κάνω αύριο μωρέ...". Τώρα κοιτώ το γραφείο με λαχτάρα και νοσταλγία. Θέλω να πιάσω στα χέρια μου υλικά, να παίξω... Τώρα να δεις έμπνευση! :P

Τέλος πάντων... Κάθε εμπόδιο για καλό... Όλα είναι περαστικά, και όλα συμβαίνουν για κάποιο σκοπό φυσικά, παρά τον πόνο, τον φόβο και την κούραση, γι' αυτό και δεν παραπονιέμαι...

Πέρασα απλά να σας πω ένα γεια... :)

"Γλυκιά σαν αμαρτία... Μικρή σαν τιμωρία...
Κάποιες φορές δίνει χαστούκια με βία...
Δεν πα να έχεις άνθρωπε ανοσία κ τσαμπουκά...
Η ζωή δινει ζωή κ την παίρνει πίσω έτσι απλά..."

{Ζωή Μικρή_ Σκοτεινή Πλευρά}